×

Popularne wyszukwiania:

lawenda długo kwitnące kocimietka

werbena rozplenica Dąb czerwony
Wyszukiwarka

Twój koszyk jest pusty!

Zimowe zagrożenia w ogrodzie

-- -- 0 komentarz/y



ogród zimową porą

Zimą pojawiają się także nowe zagrożenia dla ogrodu, ze względu na niekorzystną i zmienną pogodę, skoki temperatur, znaczne opady śniegu oraz nieodpowiednie stanowisko posadzenia roślin. Przyglądnijmy się im z bliska.

Zima w pełni, przyszedł czas na śnieżne i mroźne dni, które będą trwały przez kilkanaście kolejnych tygodni.  Mimo to wiele roślin - drzewa, krzewy, byliny i trawy ozdobne prezentują swoją niepowtarzalną urodę, pokryte szronem, szadzią lub częściowo świeżym śniegiem. Za oknem dostrzegamy niepowtarzalny krajobraz, osiągalny tylko o tej porze roku.

Grudzień to ostatni moment na zabezpieczenie drzew i krzewów przed mrozem. Systematycznie kontrolujemy wcześniej założone już osłony, a w razie potrzeby uzupełniamy zabezpieczenie roślin.

Nie zapominajmy o roślinach przeniesionych na zimę do pomieszczeń, dbajmy o nie. Pamiętajmy, że potrzebują one światła i niezbyt wysokich temperatur (10-15°C), minimalnego podlewania i przycięcia pędów. W przeciwnym razie rośliny zaczną się „wyciągać”, oznacza to, że ich pędy będą się wydłużać, liście zmniejszać i żółknąć, przez co roślina straci ładny pokrój.

widok ogrodu zimową porą szron na gałązce żywotnika

Najważniejsze z zagrożeń typowych dla okresu zimy to:

zmienna temperatura, wiatr, długotrwałe opady śniegu, zastoiska mrozowe, susza fizjologiczna u roślin.

 

Zmienna temperatura i mróz

Długotrwałe opady śniegu

I w tym miejscu warto wspomnieć, opisując zimowe zagrożenia i odporność roślin na niesprzyjające warunki zimy, iż rozróżniamy dwa pojęcia:

  1. mrozoodporność  – czyli zdolność roślin do przetrwania mrozów,
  2. zimotrwałość  – czyli odporność na zespół niekorzystnych czynników zewnętrznych, które występują w trakcie całej zimy.

Przed przymrozkami zabezpieczamy nadziemne części roślin za pomocą suchych liści, gałązek igliwia lub agrowłówkniny. Jest to niezbędne zwłaszcza po wystąpieniu pierwszych mrozów. Najbardziej narażone na mrozy są rośliny niedawno posadzone, młode, wrażliwe lub rośliny zimozielone. Duże spadki temperatury poniżej -30°C, są bardzo groźne nawet dla drzew i krzewów, gdyż mogą powodować przemarznięcie pędów, zwłaszcza gatunków wrażliwych, o niskiej zimotrwałości.

Jeszcze groźniejsze są zmiany temperatury, w postaci dłuższego ocieplenia a następnie przyjścia ostrego mrozu. Takie skoki temperatur powodują rozhartowanie roślin, także naszych rodzimych drzew, które dla każdej grupy roślin w konsekwencji są bardzo niebezpieczne. Mogą powodować pękanie kory, tworzenie pąków kwiatowych a następnie ich obumieranie a ostatecznie przemarznięcie całej rośliny. Aby zapobiec takim sytuacjom, wystarczy otulić białą agrowłókniną pień drzewa, ale można do tego celu użyć mat słomianych lub deskowania wypełnionego słomą.

Pokryta śniegiem roślinność zawsze wygląda imponująco. Pokrywa śnieżna ma swoje plusy – stanowi warstwę ochronną przed niskimi temperaturami i ochrania korzenie drzew i krzewów.  Jednakże opady śniegu mogą być groźne dla roślin, kiedy się przedłużają, a pod wpływem ciężaru może dojść do uszkodzeń lub złamań gałęzi drzew i krzewów. Dlatego niezbędne jest strzepywanie nadmiaru śniegu z roślin. Dobrym rozwiązaniem jest także związywanie sznurkiem krzewów o pokroju kolumnowym, w celu nie rozłamywania gałązek pod wpływem ciężaru śniegu.

Odśnieżajmy tradycyjnie (zgarniając śnieg na boki) podjazdy, chodniki i ścieżki ogrodu. Musimy zdawać sobie sprawę ze szkodliwości odśnieżania chemicznego dla środowiska. Pozostająca w glebie sól szkodzi roślinom. Dlatego przy odśnieżaniu najlepiej stosować piasek.

Susza fizjologiczna w trakcie zimy

Wiatr w zimie

Zjawisko suszy fizjologicznej ujawnia się niezdolnością rośliny do pobrania wody. Widoczne jest to na glebach zimnych (ciężkich, zlewnych), pozbawionych tlenu (niedostatek tlenu w strefie systemu korzeniowego silnie hamuje intensywność pobierania wody) oraz zasolonych ( powodem było nadmierne nawożenie gleby). Jeśli susza fizjologiczna ma miejsce w trakcie wegetacji roślin, obserwujemy ich więdnięcie, mimo obecności wody dostępnej w glebie.  Ale zjawisko to występuje także w zimie, ma to miejsce podczas zmiennych warunków zimowych, wśród mrozów i okresowych ociepleń, co przy zamarzniętej glebie powoduje warunki beztlenowe związane z oblodzeniem powierzchni gleby, gruba pokrywą śnieżną oraz wczesnowiosennym zalewaniem pól przez nagłe topnienie śniegu.

Zimowe wiatry są niebezpieczne dla każdej grupy roślin. Działają wysuszająco na rośliny zwłaszcza w naszym klimacie, gdzie wilgoci jest często za mało. W sytuacji niewystarczającego zaopatrzenia rośliny w wodę lub ograniczonego dopływu wody przy zamarzniętej glebie, po dłużej występujących silnych wiatrach następują podobne zjawiska więdnięcia jak przy typowej suszy. Wiatry przyczyniają się do nadmiernej transpiracji, co w konsekwencji działa hamująco na fotosyntezę. Zwiększają utratę wody przez rośliny w okresie, kiedy nie mogą one uzupełnić jej zapasów. Konsekwencją takiego działania wiatrów zimowych jest usychanie i obumieranie gałęzi drzew i krzewów.





Menu