Twój koszyk jest pusty!
-- -- 0 komentarz/y
Palikowanie sadzonek ma na celu ustabilizowanie nowo posadzonych drzew w gruncie a jednocześnie bryły korzeniowej.
Brak palikowania czyli stabilizacji może spowodowac naruszenie systemu korzeniowego drzewa podczas niekorzystnych warunków pogodowych
(silny wiatr, wichura). Może też doprowadzić do przekrzywienia się sadzonki a w konsekwencji do jej nie przyjęcia się lub uszkodzenia mechanicznego
np. poprzez złamanie.
Drzewa stabilizuje się zwykle zaimpregnowanymi palami drewnianymi (standardowo 3 sztuki palików) z zaostrzonym jednym końcem.
Paliki wbija się w ziemię na głębokości przynajmniej 30-40 cm, tak aby konstrukcja się nie ruszała.
Palików nie powinno się wbijać w obrębie korzeni, aby nie spowodować ich uszkodzenia. Nie powinny też sięgać korony drzewa.
Konstrukcję stabilizującą z pali powinno się stosować przez przynajmniej 2-3 sezony.
W tym czasie młode drzewa wykształcą silny i zdrowy system korzeniowy.
Paliki łączymy z pniem sadzonki za pomocą taśmy elastycznej o szerokości 3-5 cm na około 2/3 wysokości pnia, licząc od jego podstawy.
W przypadku wysokich sadzonek drzew, powinno się zastosować wiązanie podwójne - pierwsze w połowie wysokości pnia, a drugie możliwie jak najwyżej.
Dodatkowo można ustabilizować paliki poprzez przybicie kilku listewek w górnej części lub u ich podstawy.
Polega na stabilizacji drzewa za pomocą sznurka lub linki stalowej. Metoda rzadziej spotykana w terenach zieleni miejskiej, ale bardziej estetyczna.
Odciągi są mało widoczne, stąd prawie nie zwracają na siebie uwagi.
Jeden koniec linki obwiązuje się wokół pnia zabiezpieczonego miekką podkładką, natomiast drugi koniec po naciągnięciu mocuje się w podłożu za pomocą
długich drewnianych lub metalowych kołków. Standardowo wykonuje się trzy odciągi do jednego drzewa, zachowując kształ trójkąta.
W przypadku stabilizacji dużych drzew konieczne jest wykonanie specjalnego fundamentowania pod zakotwienie odciągów.
tekst i zdjęcia: Marta Kopeć
