Narecznica czerwonozawijkowa (Dryopteris erythrosora) 

Unikalna paproć o dekoracyjnych liściach, których specyfiką jest pojawiające się pomarańczowo czerwone przebarwienie. 

To niewątpliwie najatrakcyjniejsza wśród paproci roślina o dekoracyjnych liściach, które zabarwiają się na kolor miedziano czerwony a w trakcie rozwoju, nabierają barwy zielonej. W okresie jesiennym z powrotem wracają do przepięknych pomarańczowo miedzanych i czerwonych kolorów. Liście są częściowo zimotrwałe.

Wymagania i pielęgnacja Narecznicy czerwonozawijkowej.

Paproć wieloletnia, łatwa w uprawie o niewielkich wymaganiach. Dorasta do 40-60 cm wysokości.

Zaleca sie sadzić na glebach żyznych, stale umiarkowanie wilgotnych i stanowisku w półcieniu.

Roślina zaczyna wegetację nieco później w porówaniu z innymi paprociami, bo dopiero w maju.

Zastosowanie narecznicy czerwonozawijkowej:

• na obsadzenia krzewów i drzew,
• do pojemników,
• założenia naturalistyczne: ogrody leśne, oberża oczek wodnych,
• nasadzenia przy zbiornikach wodnych,
• rabaty bylinowe w półcieniu,
• na skalne murki,
• w kompozycjach grupowych
• jako roślina okrywowa
• nasadzenia w grupach ogrodowych.

Główne zalety narecznicy czerwonozawijkowej:

• wyjątkowe miedziano-rude zabarwienie młodych liści,
• pomarańczowo-czerwone przebarwienie jesienne,
• łatwość tworzenia kompozycji,
• brak dodatkowych wymagań i pielęgnacji,
• mrozoodporny.

poniżej prezentujemy rozrośnięte, dorosłe paprocie posadzone w grupie.

+ Dodaj opinię